Sakrament małżeństwa

Sugeruje się, aby na samym początku zarezerwować w kancelarii termin planowanego ślubu nawet rok wcześniej, gdyż w niektórych okresach roku mogą wystąpić problemy z ustaleniem dogodnego dnia i godziny.

Następnie Narzeczeni zgłaszają się do kancelarii przynajmniej 3 miesiące przed planowanym ślubem.

Na to spotkanie należy przynieść:

  1. Dowód osobisty.
  2. Metrykę chrztu nie starszą niż 6 miesięcy (jeżeli chrzest miał miejsce poza naszą parafią).
  3. Metrykę bierzmowania (jeżeli nie ma o nim adnotacji na metryce chrztu). Sakrament bierzmowania niewątpliwie należy przyjąć, jednakże nie jest on wymagany do ważnego zawarcia małżeństwa sakramentalnego. Z tego tez powodu nie należy odkładać zawarcia sakramentu małżeństwa i żyć w związku partnerskim a tym samym grzesznym. Roztropny duszpasterz przygotuje – jeśli będzie ku temu czas – osobę, która nie przyjęła sakramentu bierzmowania przed ślubem bądź po ślubie.
  4. Ostatnie Świadectwo ukończenia nauki religii.
  5. W przypadku osób owdowiałych – metryka zgonu byłego współmałżonka wydana przez USC bądź parafię w której zapisano zgon w księdze zmarłych.

    W późniejszym terminie:
  6. Świadectwo ukończenia kursu przedmałżeńskiego (Jeśli już został ukończony, można przynieść świadectwo na pierwsze spotkanie). Przynajmniej na 6 miesięcy przed planowanym ślubem, należy już zgłosić się na kurs przedmałżeński. Pozwoli, to uniknąć niepotrzebnych napięć tuż przed zawarciem małżeństwa, kiedy terminy w ośrodkach są pozajmowane.  PRE-Kany odbywają się w Archidiecezjalnym Ośrodku Duszpasterstwa Rodzin NAZARET. Dokładniejsze informacje znajdują się na stronie: www.nazaret.pro
  7. Dokumenty z USC, do zawarcia małżeństwa tzw. konkordatowego (są ważne 6 miesiący).

DODATKOWE INFORMACJE:

FILMOWANIE I FOTOGRAFOWANIE PODCZAS UROCZYSTOŚCI

W naszym kościele obowiązują zasady ustalone przez Komisję Episkopatu Polski ds. Liturgii i Duszpasterstwa Liturgicznego:

  1. W czasie liturgii fotografować lub filmować mogą jedynie osoby do tego upoważnione. Zawodowi fotografowie i operatorzy sprzętu audiowizualnego, którzy – okazjonalnie lub na sposób stały – zamierzają wykonywać swoje czynności podczas celebracji liturgii, są obowiązani uprzednio ukończyć specjalny kurs zorganizowany przez Diecezjalną Komisję ds. Liturgii oraz otrzymać pisemne upoważnienie miejscowej władzy diecezjalnej.
  2. Podczas danej czynności może być dopuszczony do jej rejestrowania tylko jeden operator kamery filmowej lub video. Winien on zawsze zajmować w kościele stałe miejsce i ograniczać do minimum ruchy związane z obsługą sprzętu tak, aby wykluczyć rozpraszanie uwagi uczestników. Wciąż ulepszany sprzęt fotograficzny pozwala na fotografowanie z dalszych odległości – także więc fotograf może zająć swoje stanowisko w odpowiedniej odległości.
  3. Osoby upoważnione do fotografowania lub filmowania podczas czynności liturgicznych winny być odpowiednio i godnie ubrane.
  4. Fotograf czy operator kamery w żadnym przypadku nie może zajmować miejsca w prezbiterium, a więc w strefie przeznaczonej dla kapłana i osób pełniących posługi przy ołtarzu i ambonie.
  5. Wykluczone jest ustawianie w prezbiterium dodatkowych źródeł oświetlenia (reflektorów, halogenów itp.) skierowanych w stronę zgromadzenia czy też rażących wzrok osób bezpośrednio biorących udział w czynnościach sakramentalnych.
  6. Fotograf lub operator winien zgłosić się odpowiednio wcześniej do kapłana, który ma przewodniczyć celebracji, aby z nim uzgodnić wszystkie szczegóły związane z miejscem i sposobem wykonywania swej czynności.
  7. W celu uniknięcia niepotrzebnych trudności i nieporozumień, narzeczeni powinni w odpowiednim czasie omówić ewentualny udział fotografów i operatorów sprzętu audiowizualnego z duszpasterzem.
  8. W przypadku braku poszanowania tych zasad i przyjętych ustaleń duszpasterz, który jest w pierwszym rzędzie odpowiedzialny za przygotowanie liturgii, za formację członków zgromadzenia oraz za sacrum liturgicznych celebracji może odmówić fotografom lub operatorom sprzętu audiowizualnego prawa wykonywania w kościele tych czynności.

URZĄDZENIE I WYSTRÓJ KOŚCIOŁA

Wystrój kościoła regulują przepisy liturgiczne, do których bezwzględnie stosować się powinny osoby zajmujące się dekoracją wnętrza Domu Bożego. Przepisy te można znaleźć w następujących dokumentach kościelnych:

  • Kodeks Prawa Kanonicznego (ogłoszony przez papieża Jana Pawła II 25 stycznia 1983 r.)
  • Nowe Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego (zatwierdzone przez Kongregację Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów 6 listopada 2003 r.)
  • Dekrety Arcybiskupa Częstochowskiego

Oto podstawowe zasady, które należy respektować:

  1. Świątynie i przedmioty związane z kultem Bożym winny być prawdziwie godne i piękne, stanowiąc jednocześnie znaki i symbole rzeczywistości nadprzyrodzonych.
  2. W wystroju kościoła należy dążyć raczej do szlachetnej prostoty niż do przepychu.
  3. W doborze elementów zdobniczych należy dbać o prawdziwość rzeczy, a ponadto zmierzać do tego, by te elementy służyły pouczaniu wiernych i odpowiadały godności miejsca świętego.
  4. Nie można więc w wystroju kościoła i dekoracji stosować żadnych sztucznych kwiatów i jakichkolwiek imitacji nawet najpiękniej wyglądających, np. sztucznych świec. Kościół dekoruje się tylko i wyłącznie bukietami kwiatów prawdziwych.
  5. Ołtarz, na którym pod sakramentalnymi znakami uobecnia się Ofiara krzyża, jest ośrodkiem dziękczynienia, które się spełnia przez sprawowanie Eucharystii. Dekoracja kwiatowa ołtarza zawsze winna być umiarkowana. Ołtarz musi być widoczny w całej okazałości, nie można go zasłaniać ani stawiać na jego mensie żadnych kwiatów; mogą być one usytuowane z boku.
  6. Nie wolno ustawiać w kościele dekoracji, które na co dzień nie są związane z przestrzenią sakralną, np. baloniki czy aluminiowy stojak na nuty z przypiętym bukietem kwiatów, itp.
  7. W okresie Adwentu należy zdobić ołtarz kwiatami z umiarem odpowiadającym charakterowi tego czasu, bez uprzedzania pełnej świątecznej radości płynącej z Narodzenia Pańskiego.
  8. Zakazane jest przyozdabianie ołtarza kwiatami w okresie Wielkiego Postu. Wyjątek od tej zasady stanowiąNiedziela Laetare (IV Niedziela Wielkiego Postu), uroczystości i święta.
  9. Zabrania się ponadto przymocowywania elementów dekoracyjnych do ławek/krzeseł/klęczników za pomocą gwoździ, pinezek, itp., a także ustawiania niezabezpieczonych świec, lejących wosk na posadzkę.

Wykroczenie poza ramy określone niniejszymi zasadami może się spotkać z brakiem akceptacji ze strony duszpasterzy i skutkować koniecznością usunięcia dekoracji.

OPRAWA MUZYCZNA UROCZYSTOŚCI

Rodzaj wykonywanych podczas zawierania małżeństwa śpiewów i utworów instrumentalnych regulują przepisy o muzyce sakralnej.

  1. Nie wolno podczas liturgii wykonywać świeckich utworów wokalnych i instrumentalnych, tylko dlatego że odznaczają się pięknem i nastrojowym charakterem.
  2. Nie wolno w liturgii używać instrumentów hałaśliwych i tych, których używa się do wykonywania muzyki rozrywkowej, np. trąbka, akordeon, gitara elektryczna, perkusja.
  3. Instrumentem czysto liturgicznym są organy piszczałkowe, które tradycyjnie są obecne w Kościele od setek lat.

W sprawie oprawy muzycznej ślubu należy kontaktować się z Organistą.